Etiologia odleżyn*
Rozwój odleżyny jest złożoną interakcją między czynnikami zewnętrznymi (środowiskiem) a czynnikami wewnętrznymi (związanymi z pacjentem).
Deformacja tkanki
Odleżyny definiuje się jako uszkodzenie tkanki spowodowane niezluzowanym naciskiem, tarciem, siłami ścinającymi działającymi na tkankę między powierzchnią a wypukłością kostną. Aby zrozumieć mechanizm tego urazu, należy rozważyć wpływ tych sił na poziomie komórkowym. Siły nacisku, tarcia i ścinania są ze sobą powiązane i mogą wywierać wystarczającą siłę odkształcającą na komórki, aby spowodować uszkodzenie elementów komórkowych, takich jak cytoszkielet komórki. Uszkodzenie to może skutkować niewydolnością błony komórkowej w utrzymaniu jej funkcji regulacji transportu jonów ze środowiska zewnątrzkomórkowego. Awaria błony komórkowej szybko prowadzi do śmierci komórki. Śmierć wielu komórek tkankowych prowadzi ostatecznie do powstania obszarów martwicy tkanek.
-
Ciśnienie
-
Ścinanie
-
Tarcie
Niedokrwienie
Równolegle do tego uszkodzenia na poziomie komórki należy również wziąć pod uwagę wpływ sił nacisku, tarcia i ścinania na unaczynienie uszkodzonej tkanki. Siły te łączą się w niektórych przypadkach, aby zdeformować i upośledzić zdolność naczyń krwionośnych do dostarczania odpowiedniego poziomu tlenu do tkanek (niedokrwienie), a ostatecznie do komórek, co prowadzi do gromadzenia się produktów przemiany materii, zmian pH komórek i ostatecznie śmierci komórki.
Powszechnie uważa się, że proces ten rozwija się w ciągu kilku godzin, w przeciwieństwie do deformacji komórek, która jest szybszym procesem.
Mikroklimat
Ważnym dodatkowym czynnikiem wpływającym na rozwój odleżyn jest mikroklimat, który decyduje o temperaturze i stopniu wilgotności na styku skóry i powierzchni. Podwyższona temperatura skóry w połączeniu z wysokim poziomem wilgoci spowodowanym potem, moczem lub wysiękiem z ran może zwiększać ryzyko wystąpienia odleżyn poprzez zwiększenie potrzeb metabolicznych skóry, zmniejszenie mechanicznej odporności skóry na siły zewnętrzne oraz zwiększenie sił tarcia między skórą a powierzchnią podparcia.
Na indywidualne ryzyko wystąpienia odleżyn mają ponadto wpływ czynniki wewnętrzne, takie jak wiek, zdolność do zmiany pozycji, stan psychiczny, stan odżywienia, poziom perfuzji tkanek i szereg chorób współistniejących, które mogą występować.
* Dokument konsensusu Światowej Unii Towarzystw Leczenia Ran (WUWHS). Rola opatrunków w profilaktyce odleżyn. Wounds International, 2016
Powiązane artykuły
Czytaj całość-
Wound care | 2 min read Zapobieganie oparzeniom i udzielanie pierwszej pomocy
Oparzenia zdarzają się ludziom każdego dnia na całym świecie. Jednak większości oparzeń można zapobiec, a znając najlepszy sposób leczenia oparzenia za pomocą pierwszej pomocy, często można zmniejszyć ich nasilenie.
-
Wound care | 2 min read Międzynarodowy Panel Ekspertów ds. Technologii Opatrunków Ran
Zastrzeżenie: Badania opisane na tej stronie internetowej były lub są prowadzone przez członków Międzynarodowego Panelu Ekspertów ds. Technologii Opatrunków Na Rany (iWDTEP). iWDTEP składa się z konsultantów opłacanych przez Mölnlycke Health Care AB (Göteborg, Szwecja). Mölnlycke nie kontroluje (ani nie reguluje) badań prowadzonych przez członków iWDTEP.
-
Wound care | 6 min read Opatrunki pooperacyjne i niezakłócone gojenie się nacięć
Pomyślne wyniki operacji zależą od odpowiedniej opieki pooperacyjnej, niezakłóconego gojenia się ran i wyboru opatrunku pooperacyjnego. Opieka chirurgiczna nie kończy się wraz z zakończeniem operacji. W jaki sposób opatrunek pooperacyjny i protokół opatrunkowy mogą pomóc zoptymalizować gojenie?
-
Wound care | 6 min read Opatrunki pooperacyjne i niezakłócone gojenie się nacięć
Pomyślne wyniki operacji zależą od odpowiedniej opieki pooperacyjnej, niezakłóconego gojenia się ran i wyboru opatrunku pooperacyjnego. Opieka chirurgiczna nie kończy się wraz z zakończeniem operacji. W jaki sposób opatrunek pooperacyjny i protokół opatrunkowy mogą pomóc zoptymalizować gojenie?
-
Wound care | 5 min read Nowe podejście do leczenia nacięć chirurgicznych
Niezakłócone gojenie się ran (UWH) w warunkach pooperacyjnych jest kluczowym celem ponownego przemyślenia opieki nad nacięciami chirurgicznymi. UWH to zasada, która zmniejsza śmiertelność pacjentów, skraca czas rekonwalescencji, poprawia jakość życia pacjentów i obniża koszty¹.
-
Wound care | 5 min read Opłacalność opatrunków na oparzenia
Opłacalność jest ważnym czynnikiem we wdrażaniu schematu leczenia oparzeń. Leczenie oparzeń wiąże się z wysokimi kosztami, ale ważne jest, aby wyjść poza cenę jednostkową, aby wziąć pod uwagę całkowity koszt opieki i oszczędności osiągnięte dzięki mniejszej liczbie zmian opatrunków, krótszemu czasowi karmienia i mniejszej liczbie leków przeciwbólowych.
-
Wound care | 4 min read Opatrunki na oparzenia dla dzieci pacjentów z oparzeniami
Oparzenia stanowią poważny problem w populacji pediatrycznej, przy czym dzieci są szczególnie podatne ze względu na swoją naturalną ciekawość i rozwijanie zdolności motorycznych. Oparzenia są szczególnie powszechne wśród małych dzieci. Specjalistyczna opieka i delikatne opatrunki są niezbędne do opieki nad pacjentami z oparzeniami dziecięcymi.
-
Wound care | 3 min read Charakterystyka idealnego opatrunku na oparzenia
Rany oparzeniowe są złożone i wymagają specjalistycznej, multidyscyplinarnej i kompleksowej pielęgnacji. Aby zapewnić sobie najlepsze szanse na wyleczenie, ważne jest, aby rozważyć wybór opatrunku na oparzenia. Idealny opatrunek na oparzenia łączy w sobie troskę o wspieranie niezakłóconego gojenia, wspieranie pozytywnych doświadczeń i komfortu pacjenta oraz pozytywnych wyników klinicznych z potrzebą uniknięcia powikłań, które mogą prowadzić do zwiększonej zachorowalności i śmiertelności.
-
Wound care | 4 min read Minimalizacja ryzyka infekcji w leczeniu oparzeń
Oparzenia naruszają integralność skóry, narażając pacjentów na zwiększone ryzyko infekcji, która może utrudniać gojenie oraz zwiększać zachorowalność i śmiertelność. Kluczowe znaczenie ma wdrożenie skutecznych środków minimalizujących ryzyko zakażenia, takich jak wybór opatrunków, opatrunki przeciwbakteryjne i nowe podejście do protokołów zmiany opatrunków.